Duo Reges: constructio interrete.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.

Sed si duo honesta proposita sint, alterum cum valitudine, alterum cum morbo, non esse dubium, ad utrum eorum natura nos ipsa deductura sit.

Duo enim genera quae erant, fecit tria. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.

Nihil enim hoc differt.: Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.
Bork: Bork
Bork: Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;
Haec dicuntur inconstantissime.: Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.
Tuum credibile?: Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.

Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?
Etiam beatissimum?
Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa;

Bork

Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem
epulis celebrari memoriam sui nominis.

Deprehensus omnem poenam contemnet. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Aliter autem vobis placet. Et non ex maxima parte de tota iudicabis?

Et ego: Piso, inquam, si est quisquam, qui acute in causis videre soleat quae res agatur.
Quae duo sunt, unum facit.
Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.
Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?
Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen;